گام ...

یک گام جلو می آیم ...

و تو دو گام دورتر می شوی  ...

از ابتدای آغازمان در خیال ...

پس 

دیگر نمی آیم ...

تا این فاصله بیشتر نشود ... 

می نشینم ، خورشید می آید ...و می رود ...

خودم را سرگرم میکنم 

با مشت مشت خاکی که زیر پایم است ...

و شب ها ... 

با گرمای دروغین آتش ...

ولی این شب ها انگار

شعله های جهنم هم اینجا را گرم نمی کند ...