Monsters calling my name ....

میدونی من احساس میکنم تو همیشه برای ریدن در آماده ترین وضعیت بودی  ! ...

مثلا ریدن وفتی میخوام وارد این گه دونی بشم ...

یا وقت هایی که داشتم واقعا با چیزی حال می کردم و بدبختی ها یادم رفته بوده ...

یا وقتی دارم سریع حرفایی که تو ذهنم میاد رو تایپ می کنم ....

اون وقته که از راه می رسی و میگی هی ، ببین تو حق نداری فراموش کنی ...

تو این تئوریِ It could be worse رو ثابت کردی ...

و من مجبورم حتی وقتی یه نفر لبخند زد هم با خودم فکر کنم خب حالا چه نقشه ای تو کله ت میگذره که به این هم برینی ...

حتی الان دارم فکر می کنم که اولش فکر میکردم چه نوشته ی خوبی ولی تو ریدی توش  ! ...

------------------------------------------------------------------------

و الان فکر میکنم که این حقیقتو نباید برای بقیه مطرح کنم ...

و باید نوشته هامو پاک کنم ...

نه فقط همون یه خط ، باشه این دفعه هم تو ریدی ...

در بهترین و کامل ترین وضعیت ، در زمانی که انتظارشو نداشتم و یه چیز دیگه فکر میکردم ...

...

پ.ن) قبلنا تصورم از تو فقط دو تا چشم خیلی گنده بود ، ولی داره کم کم تبدیل میشه به دو چشم خیلی گنده و یه لبخند مزخرف اعصاب خورد کن ! ... احتمالا در طی زمان زیاد و کم میشه ، ولی تو هیچوقت گوش نخواهی داشت ...