پیش از آن که سروده هایم را بشنوی ...
در چند لحظه ی کوتاه قبل از تمام شدن ،
چیزی را نشانت خواهم داد که تا به حال ندیده ای ...
آن هنگام که چشم هایت در اوجِ نگاه خداحافظی می کنند ...
و صفحه سیاه می شود ...،
پرده ها را خواهند بست ...
و این زمزمه ، برای تو باقی نمی ماند ...
تو آخر شب ، از دیدن این خلاصه ی دو بعدی ،
روی آن صفحه سفید و گچی ، خوابت نخواهد برد ...
و نمیدانی که دنیای من هنوز هم دور یک ستاره می چرخد ...
و آنجا ، آنچه میان من و تو فاصله می اندازد ،
رقص آرام من و هیاهوی سرکشی تو خواهد بود ...
P.S) "If you listen to the wind you can hear me again ..."
۰ نظر
۲۱ دی ۹۴ ، ۰۱:۲۰
