Smile ...

من 

تکه تکه هایت را بر میدارم ...

تکه هایی از تو ، به زلالی آب ...

نازکی هایت ، مثل تیغ

دستم را سرخ تر می کنند ...

ولی من 

دوباره می سازمت ...

تکه ها را می گذارم ...

و قلبت را کامل میکنم ...

چیزی بهتر از گذشته ات ...

چیزی که شکستنی نباشد  ...

...

شاید این نوعی بهتر از کامل شدن است ...

کامل شدن با نابودی !...

کامل شدنی که یک آینه را می شکند 

و با تکه هایش زیبابین می سازد ...

که بدی های دنیا را هم بهتر نشان می دهد ...

P.S )And thats why i smile