Just Maximized ...

بیا به جایی نرسیم ...

که نشویم دکتر و مهندس و هرچه پیش و پس اسممان خواهد آمد ...

که اگر کودکی غرورمان را دیدد ، حالش از هر چه دکتر و مهندس است به هم نخورد ...

تا شب خوابش ببرد  ... تا شاید درخشندگی های امیدش به آدم خوب ها خراب نشود ...

بذار آدم خوب همان باشد که قامتش را خم کرده و نامرئی پیاده میرود از کنار آجر های آغشته به دروغ ، به سوی آنچه که هر چه هست ، خانه نیست ...

بگذار آدم بزرگ ها ، فقط حجم فضایی که اشغال کرده اند بزرگ نباشد ...