فکر میکردم که با پاک شدن همه اثر لکه هایم از تمام نقاط این شهر بزرگ تر میشوم ، یا کسی فکر میکند به آخرین لحظه هایم ، یا داستانی میشوم که انتهایش ... مهم نیست ...
پس از سال ها ساییده شدن ، دیده ام که اگر از این صفحه ی ننگین پاک هم شوم ، تنها قضاوت این همواره قاضیان ، همراه یادگار من است ...
خوش به حال آنها که تاثیری داشتند ... نه ما که از دستگیره ی در تا نکبتی به نام بلاگ و دود و چراغ های این شهر و نتی که موقع کلمات من قطع میشود ، رو به رویمان ایستاده اند که حتی تمام شدنم را هم بی اثر کنند ...
۰ نظر
۱۷ تیر ۹۶ ، ۰۸:۵۷